Κατάργηση ορίου ύψους 27μ.

[kostas]

Ας επανέλθουμε στο πρακτικό.
Γιατί ακριβώς θέλουμε ψηλά κτίρια στην Αθήνα? Πιστεύουμε ότι η Αθήνα είναι αραιά δομημένη και θέλουμε να την κάνουμε πιο "συμπαγή"? Εγώ πιστεύω ότι είναι αρκετά πυκνή και αυτό είναι ένα από τα πλεονεκτήματα της (κατά λάθος βέβαια, δεν προέκυψε από σχεδιασμό). Άρα τα ψηλότερα κτίρια και η ακόμα μεγαλύτερη πυκνότητα δεν προκύπτει ότι χρειάζεται.
Οκ να τα φτιάξουμε εκτός κέντρου σαν διοικητικό-επιχειρηματικό κέντρο (αλά Defence, Castellana κλπ). Από που προκύπτει ότι οι χρήστες του κέντρου αυτού θα χρησιμοποιούν τα ΜΜΜ? Άρα τι καταφέραμε? Μεταφέραμε το πρόβλημα εκτός κέντρου και αυξήσαμε τη ζήτηση για μετακινήσεις με ΙΧ και αυξήσαμε τις εκπομπες CO2.
Μήπως τελικά η ανάγκη για ψηλά κτήρια είναι μια ανάγκη του επιχειρηματικού κόσμου, για να μπει και καλά η Αθήνα στο παιχνίδι των μεγάλων project? Tι να το κάνω όμως αν μου φτιάξει ο Foster στα Σπάτα των υπερπράσινο ουρανοξύστη όταν οι χρήστες του θα μένουν στο Χαλάνδρι και θα πηγαίνουν εκεί με ΙΧ.
Η σωστή κατεύθυνση πιστεύω είναι η αναβάθμιση του κέντρου της πόλης και με κατοικία, πύκνωση των κενών της με κτίρια μεσαίου μεγέθους και η αποφυγή του urban sprawl.

[vasgi]

Γιά μένα το πρόβλημα της Αθήνας , είναι ότι κάποια κομμάτια του κέντρου λειτουργούν ορισμένες ώρες και τις υπόλοιπες ώρες είναι νεκρά .

Επίσης δεν θα πρέπει να συγκρίνουμε την Αθήνα με άλλες πόλεις του κόσμου γιατί σαν συνδυασμός κλίματος , θέσεως και ψυχολογίας του κόσμου είναι μοναδική .

Το να μας συγκρίνετε με πόλεις που στις 10 το βράδυ είναι νεκρές , δεν έχει νόημα , ούτε με αυτές που 10 μήνες το χρόνο θέλεις παλτό .

Διαφωνώ λοιπόν με το να αυξηθεί το ύψος , αλλά θα συμφωνούσα με την δημιουργία ενός συνδυασμού διοικητικού κέντρου , πλατειών , μικρών διασπαρμένων πάρκων , χώρων ψυχαγωγίας , τέχνης , εστίασης , διασκέδασης και κατοικίας στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού .

Αν μάλιστα με αυτό τον τρόπο μπορούσαν να εισπραχθούν αρκετά χρήματα που θα δίνονταν γιά την αγορά δομημένων οικοδομικών τετραγώνων στις πυκνοκατοικημένες περιοχές της πόλης , τα οποία θα κατεδαφίζονταν και θα γίνονταν υπόγεια parking και ισόγεια πάρκα , πλατείες και χώροι άθλησης , θα ήταν κάτι πολύ καλό γιά την πόλη .

Γιά να ξαναγυρίσουμε στο θέμα του ύψους θεωρώ ότι κτίρια ύψους μέχρι 17 μ , με ΣΔ από 0,6 μέχρι 1,5 , θα ήταν ιδανικά γιά τις πόλεις μας , καθότι θα δημιουργούσαν κτίρια με κάλυψη μέχρι 30 % και όχι αυτά τα εκτρώματα των "διόροφων" μεζονεττών που με τα play-room και τις σοφίτες γίνονται 4όροφα και οι ακάλυπτοι χώροι τους γίνονται διάδρομοι , ενώ τα πράσινο τους κουρεύεται με το ψαλίδι .

Χαρακτηριστικό παράδειγμα 2 τέτοιων περιοχών , είναι στο Χαλάνδρι η περιοχή της Τούφας με μεγάλα οικόπεδα , φαρδύς δρόμους , ψηλά κτίρια 3-5 ορόφων και μεγάλους ακάλυπτους και της περιοχής του Πατήματος , όπου κυριαρχούν οι μεζονέτες σε οικοπεδάκια των 200-300 τμ με στενούς δρόμους και υποψία διαδρόμουν και ζαρντινιερών που παριστάνουν τους ακάλυπτους χώρους .
Ο ΣΔ στην Τούφα που μπήκε στο σχέδιο το 1979 είναι 0,90 και 0,80 , ενώ στο Πάτημα που μπήκε στο σχέδιο το 1992 , είναι 0,80 .
Με ίδιο ΣΔ λοιπόν η διαφορά στην ποιότητα ζωής υπέρ του ψηλότερου κτιρίου είναι τεράστια .

Αρα τελικά τα κτίρια ενδιαμέσου ύψους και η λειτουργία της πόλης σχεδόν όλη την ημέρα είναι γιά μένα το ιδανικό μέρος γιά να ζείς .

Δεν δημιουργείται έτσι ανασφάλεια και γκετοποίηση , αλλά ταυτόχρονα υπάρχει και κάποια ιδιωτικότητα .